ἀποδεκτός, -όν
• Alolema(s): ἀπόδεκτος 1Ep.Ti.5.4, 2.3, Sch.A.Th.910
• Morfología: [fem. ἀποδεκτή Phld.Ir.p.60]
I
ποῦ γὰρ αἱρετὸν ἢ πῶς ἀποδεκτὸν ὃ μήτ' ἐπαινεῖν μήτε θαυμάζειν ἄξιόν ἐστι ...Plu.2.1061a, cf. OGI 441.100.
2 agradable, grato
προθυμίας ἀποδεκτῆςPhld.l.c.,
τοῦτο γάρ ἐστιν ἀπόδεκτον ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ1Ep.Ti.5.4, cf. en compar., Dsc.Eup.praef., 1Ep.Ti.2.3, Sch.A.l.c.
II adv. -ῶς de modo aceptable, agradablemente
ἀποδεκτῶς τοῖς πολλοῖςAn.Ox.3.139, cf. Sch.E.Or.1680.