ἀπεχθής, -ές
I
πατὴρ ... νῷν ἀ.S.Ant.50,
τοῖς μὲν οὐκ ἀπεχθὴς ἔσειIsoc.1.20,
θνατοῖσινTheoc.1.101,
ΝύμφαισινTheoc.1.141,
μηδενίPlu.2.621a
•c. prep.
εἰς ἄλλον ἀνθρώπων οὐδέναThemist.Ep.7
•de cosas
δάκρ]υα μητρίIG 4.622 (Argos),
π]ολλά τε καὶ μακάρεσσιν ἀπεχ[θέαCall.Fr.85.12,
τῶν πραγμάτων ἄφιλα πολλὰ καὶ ἀπεχθῆ ... τοῖς ἐντυγχάνουσινPlu.2.87a
•subst.
τι τῶν ἀπεχθεστάτωνlo más odioso Plb.1.80.3.
2 hostil
ἀπεχθῇ δὲ πρὸς τοὺς πολίτας Ἰουδαίους ... διάθεσινLXX 2Ma.5.23
•subst. τὸ ἀ. hostilidad Onas.37.3
•Ph.1.604
•neutr. plu. como adv. -έστατα Poll.5.116.
II adv. -ῶς hostilmente ἔχειν ser hostil D.5.18
•διακεῖσθαι ser hostil
πρὸς ἐκεῖνονD.Chr.32.70,
πρὸς ὑμᾶςD.H.7.31
•
ἀπεχθῶς· ἐχθρωδῶςHsch.