ἀπαρενόχλητος, -ον
no molestado, tranquilo, sosegado
συμβίωσιςPhld.Ir.p.78,
τόποςMen.Comp.1.5,
(χρόνος)Plu.2.118b,
ψυχήGr.Nyss.M.44.1344C
•de pers. no molestado, tranquilo
ἀπαρενόχλητοι ὄντεςPTeb.41.24 (II a.C.),
ἀπαρενόχλ[ητό]ν με γενέσθαιque no sea molestado, PMerton 9.15 (I d.C.), cf. PHarris 64.19 (III/IV d.C.),
παρασχεῖνPOxy.2859.18 (IV d.C.), IGR 4.292.7 (Pérgamo)
•c. gen.
ἀ. ἐπιμιξίας φαυλότητοςCyr.Al.M.77.1177C.