< ἀνίστωρ
ἀνισχάνω >
ἀνίσχαλος·
ἄτοκος, ἀνήμελκτος, ἀθήλαστος
EM
110.32G., cf. Hsch.s.u.
σχαλίσαι
(pero
ἀνίσχαδον· τὴν ἄτοκον καὶ ἀθήλαστον
Sud.).