ἀνήδονος, -ον


I 1desagradable τὸ ὠφέλιμον αὐτῶν οὐ παντάπασιν ἀτερπὲς καὶ ἀνήδονον Them.Or.26.319d, ἐξ ἀλάστορος καὶ ἀνηδόνου δαίμονος Sch.E.Hec.685.

2 insensible al placer del alma, Plot.4.8.8, νοῦς Plot.6.7.25, βίος ἀνήδονος τῶν τῇδε Plot.6.9.11.

II adv. -ως sin placer ἀνηδόνως τε καὶ ἀλυπήτως ἐγγυμνασάμενος Clem.Al.Strom.7.12.70.