< ἀνέμη
ἀνεμία >
ἀνέμητος
,
-ον
1
sent. pas.
no distribuido
οὐσία
Aeschin.1.102, D.44.10,
ἀνέμητα· ἀμέριστα
Hsch.
2
sent. act.
que no participa
τὸν ἄπορον καὶ ἀ. ὄχλον
Plu.
Cat.Mi
.26.