< ἀνέκφαντος
ἀνεκφοίτητος >
ἀνέκφευκτος
,
-ον
inevitable
ἀνάγκαι
D.S.20.54,
δεσπότης
Plu.2.166e, cf. Corn.
ND
13, Phld.
Ir
.79,
οὐ πᾶσιν ... ἀνέκφευκτα
Phld.
Sto
.p.57.