ἀνέδην
adv.
1 libremente, sin trabas
φεύγεινA.Supp.14,
συγγενέσθαιPl.Prt.342c,
ὀχεύεινPlu.2.290b,
μίγνυσθαιAel.NA 3.9,
ἀ. περιποτᾶταιLyd.Ost.8,
κλέψαιProcop.Arc.22.4
•en forma poco estricta
ἀ. ὅδε χῶρος ἐρύκεταιS.Ph.1153
•desenfrenadamente
τῆς δὲ πομπείας ταύτης τῆς ἀνέδην γεγενημένηςD.18.11,
ἀ. βάκχευενAP 6.172,
διώκειν ἀ. τὰς ἡδονάςArist.EN 1151a23,
ἀ. ὑπερηφανοῦντεςPhld.Vit.p.29
•sin escrúpulos
ἀ. πολλοὺς ἐλύπειPlb.10.26.5,
ἀ. καὶ θηριωδῶςPlb.15.20.3.
2 sin más, simplemente
ὃς ἂν φῇ ἀνέδην οὕτω τοὺς χαίροντας ... εὐδαίμονας εἶναιel que dice así, simplemente, que los que gozan ... son felices Pl.Grg.494e
•directamente
εἰ ἐρωτηθείησαν ἀνέδηνAlex.Aphr.in SE 101.22.