ἀνάκτορον, -ου, τό
1 en sg. y plu. templo, santuario
Θέτιδος εἰς ἀνάκτορονE.Andr.43, cf. 117,
εἶμ' ἔσω δόμων ἐν οἷσι ναίω τῶνδ' ἀνακτόρων θεᾶςE.IT 66,
τὸ ἐν Ἐλευσῖνι ἀνάκτορονHdt.9.65,
ἴτε Δήμητρος πρὸς ἀνάκτορονAntag.3.1,
δεῖμε ... καλὸν ἀνάκτορονCall.Ap.77,
ἀ. τοῖν θεοῖνPosidon.253.102,
ὅπως ... ῥαίνωσι τὸ ἀνάκτορονPlu.Num.13
•en lit. crist. iglesia
μυρία δ' αἰολόμορφον ἀνάκτορον ἐντὸς ἐέργειPaul.Sil.Soph.884,
ἠνοίγη ἡμῖν τὰ ἀνάκτοραGr.Nyss.Ep.1.12.
2 plu. palacio
χρύσεα ... τάδ' ἀνάκτορα θῆκενAP 9.657.