1 empujar ἀνώσαντες (sc. νῆα) πλέον ἐς πόλιν Od.15.553
•echar en brazos τὴν πόλιν ... ἐς τοὺς πολεμίους Th.8.93
•impulsar, echar ἐς τὸν δῆμον τὰ πράγματα D.C.52.17.2
•fig. atribuir τὰς ... ἐλαττώσεις ἐς τοὺς στρατηγήσαντας D.C.43.18.

2 empujar hacia arriba τὸ θερμὸν ἀνωθεῖ ἀπὸ τῆς γῆς τὰς νεφέλας Arist.Mete.348^a20, πέτραν ... ῥᾳδίως ἀνέωσε Plu.Thes.6
•dud. sostener del agua del mar μείζονα πλοῖα †ἀνωθεῖ ἤπερ τὸ ὕδωρ τὸ ἐν λίμνῃ Olymp.in Mete.81.23
•en v. pas. ser empujado hacia arriba ἡ γὰρ πομφόλυξ ὑγροῦ ὑπ' ἀέρος κάτωθεν ἀνωθουμένου ἐστίν Arist.Pr.931^b35.

3 empujar hacia atrás al feto, Hp.Superf.4, una articulación dislocada, Hp.Art.80
• τὴν δὲ εἰσορμιζομένην (sc. ναῦν) πᾶς τῶν ναυτῶν ... ἀνωθεῖ εἰς τὸ ἐναντίον Sch.Arat.34M., ὅστις ... σῖτον ... ἐσαχθέντα ἀνωθεοίη SIG 37A.10 (Teos)
•en v. med. rechazar βασιλέα Hdt.7.139, cf. 8.109
•act. ἀνῶσαί τε καὶ οὐ μετρίως σκῦλαι ὑβρίζοντας UPZ 8.21 (II a.C.).