ἀνυστός, -όν
• Alolema(s): tb. ἁνυστός X.An.1.8.11, Lac.1.3
I de abstr.
1 posible, realizable
ἀνυστά περ ἀντιόωσανA.R.3.717
•en constr. neg.
οὐ γὰρ ἀνυστόνParm.B 2.7, D.Chr.12.34,
ἄλλως τε οὐκ ἀνυστόνde otra forma no es posible Hp.Septim.122.20
•c. inf.
οὐ γὰρ ἀνυστὸν ... εἶναιAnaxag.B 5, Thgn.1195
•
τί γὰρ μερόπεσσιν ἀνυστόν;Opp.H.2.4
•ὡς ἀνυστόν lo más posible, en la medida posible Hp.Nat.Puer.29,
σιγῇ ὡς ἀ.con el mayor silencio posible X.An.l.c.,
ὡς ἀνυστὸν κάλλισταDiog.Apoll.B 3,
σίτῳ ᾗ ἀνυστὸν μετριωτάτῳX.Lac.l.c.
•subst.
μάλιστα τῶν ἀνυστῶνDemocr.B 279,
τὰ ἀνθρώπῳ ἀνυστάArist.Fr.44.
2 accesible
τοῦτο (μάθημα) ἀνυστὸν ἀνθρώπῳS.E.M.1.9.
II de pers. capaz
πρὸς λόγουςHp.Decent.3.