ἀνυστός, -όν
• Alolema(s): tb. ἁνυστός X.An.1.8.11, Lac.1.3


I de abstr.

1 posible, realizable ἀνυστά περ ἀντιόωσαν A.R.3.717
en constr. neg. οὐ γὰρ ἀνυστόν Parm.B 2.7, D.Chr.12.34, ἄλλως τε οὐκ ἀνυστόν de otra forma no es posible Hp.Septim.122.20
c. inf. οὐ γὰρ ἀνυστὸν ... εἶναι Anaxag.B 5, Thgn.1195
τί γὰρ μερόπεσσιν ἀνυστόν; Opp.H.2.4
ὡς ἀνυστόν lo más posible, en la medida posible Hp.Nat.Puer.29, σιγῇ ὡς ἀ. con el mayor silencio posible X.An.l.c., ὡς ἀνυστὸν κάλλιστα Diog.Apoll.B 3, σίτῳ ᾗ ἀνυστὸν μετριωτάτῳ X.Lac.l.c.
subst. μάλιστα τῶν ἀνυστῶν Democr.B 279, τὰ ἀνθρώπῳ ἀνυστά Arist.Fr.44.

2 accesible τοῦτο (μάθημα) ἀνυστὸν ἀνθρώπῳ S.E.M.1.9.

II de pers. capaz πρὸς λόγους Hp.Decent.3.