ἀντᾰμείβομαι


1 en gener. intercambiar c. ac. de cosa e instrum. de anim. μηδ' ἐὰν δελφῖσι θῆρες ἀνταμείψωνται νομόν Archil.206a.7, c. ac. de pers. ἀνταμείψασθαι τὸν ἄνθρωπον cambiar al hombre e.e. devolverle la voz Vit.Aesop.G 7.

2 contestar c. instrum. de abstr. de lenguaje ὁ δ' ἀνταμείβετο τοισίδε contestó con estas palabras Hdt.9.78, ὃ δ' ἀνταμείβετο τοίοις Theoc.24.72
c. ac. de pers. τὴν δ' ἐγώνταμει[βόμην Archil.300.6, σὺ δ' ἀντάμειψαί μ' E.Ph.286, οὐκ ἀνταμείψῃ πολεμίαν E.Tr.915
c. ac. de pers. e instrum. ὑμᾶς ... τοῖσδ' ἀνταμείβομαι λόγοις E.Andr.154
c. ac. de pers. e int. οὐδ' ἀνταμείβῃ μ' οὐδέν ...; ¿no me contestas nada? S.OC 1273
c. ac. de pers. y πρός c. ac. de abstr. de lenguaje πρὸς δὲ τοὺς φίλους οἷ' ἀνταμείβῃ ῥήματ' S.OC 814.

3 en cont. indicando compensación pagar, dar como pago c. instrum. de cosa o abstr. παθὼν κακῶς κακοῖσιν ἀντημείβετο A.Th.1049
c. ac. de pers. ἀνταμειψόμεθά σ' ὥσπερ εἰκός ἀντὶ τῶνδε Ar.Th.721, σου ἀνταμειψαμένου ἡμᾶς PBon.5.2.19 (III d.C.), τὴν σὴν παροχὴν ἀνταμείψατο PBon.5.10.22 (III d.C.), τὴν τῶν Ἑβραίων ἀρρένων μιαιφονίαν ὁμοίᾳ Θεὸς ἀντημείψατο ἐκδικήσει Isid.Pel.Ep.M.78.309B.