ἀντίτιμος, -ον


1 del mismo valor, Ἀθηνᾶ 20 p.163 (Quíos)
que intenta imitar a c. gen., Sthenid.p.536.

2 plu. subst. rescate καὶ τῶν ψυχῶν αὐτῶν ἀντίτιμα πεντακοσίαν χιλλάδα δηναρίων ἡμεῖν ἔδοτο Syria 35.309 (Persépolis), cf. Hsch.