< ἀντιτακτικός
ἀντιταλάντευσις >
ἀντίτακτος
,
-ον
contrario
,
opuesto
διὰ τὴν αὐτῶν τῶν πραγμάτων φύσιν ἐχόντων τι ἀντίτακτον
Hierocl.p.60.