< ἀντιπυκτεύω
ἀντιπυνθάνομαι >
ἀντίπυλος
,
-ον
que tiene puertas una enfrente de otra
αὐλαὶ κατάστεγοι, ἀντίπυλοι ἀλλήλῃσι
Hdt.2.148.