ἀντάρχων, -οντος, ὁ


1 vicepresidente τοῦ ἱεροτάτου ἀγῶνος IG 22.1077.13, cf. 12(2).35e (Mitilene).

2 suplente o vice de un magistrado ἄρχων ἢ ἀντάρχων SIG 785.17 (Quíos), POxy.907.21 (III d.C.), SEG 3.378
lugarteniente τῶν στρατηγῶν Sardis 8.133 (I a.C.).