ἀντιτείνω
I
τὸν μηρὸνHp.Fract.37,
εἰς τοὔπισθεν τὰ σπαρτίαArist.Pr.888a20,
τὰς ἡνίαςPlu.2.13d
•fig. resistir
τὴν κατὰ φύσιν ἀγωγήνArist.Pr.888a18.
2 oponerse a, resistir a c. dat.
ἐπιβουλίαιςPi.N.4.37,
τούτοισιHdt.1.161,
ἀλλήλοιςPl.R.547b,
σοίPl.Tht.162a, cf. Def.415d, E.HF 283
•c. πρός y ac.
πρὸς ταῦταPl.Phdr.256a,
πρὸς πάνταArist.EN 1126b15
•c. ac. int.
πᾶσαν ἀντίτασιν ἀντιτεῖνονPl.Lg.781c
•abs.
οἱ δὲ ἀντέτεινονHdt.7.219,
ὑπείκει καὶ οὐκ ἀντιτείνειPl.Lg.727d,
οὐκ ἀντέτεινον ἀλλ' εἶκονHdt.8.3,
δύο ἄνδρες ... ἀντιτείνοντεςHp.Fract.15, cf. S.Ant.714, Pl.Ep.330b, Phdr.254c, Phd.108b
•c. dat. instrum.
ὁ μὴ ἀντιτείνων τοῖς λόγοις σοφώτεροςel que no se opone con palabras es más sabio E.Fr.654,
παντὶ λόγῳ ἀντιτείνετεoponéos con todo tipo de razonamiento Pl.Phd.91c.
II ofrecer a cambio
νήπι' ἀντὶ νηπίωνE.Med.891.