1 milit. disponerse en orden de batalla para hacer frente c. dat. ἀλλήλοις Th.6.98, αὐτῷ X.HG 1.3.5, παμπληθέσι τῶν ἱππέων τάξεσιν X.Ages.1.30, τῇ προσβολῇ τῶν μηχανημάτων Plb.21.27.1, σφῖσιν D.C.Epit.8.19.1
•abs. Th.1.48, 1.63, X.HG 4.3.12, 7.4.24, D.C.40.28, 41.59.2, ἀπὸ τοῦ ... ἀντιπαραχθέντος en orden de combate frente a los enemigos Th.5.9, tb. no milit., de un coro, Phld.Mus.1.35.37
•alinear c. ac. οἱ Ἕλληνες ἀντιπαρετάξαντο φάλαγγα X.An.4.8.9.

2 fig. hacer frente, enfrentarse, oponerse c. dat. ἀντιπαρετάττετο δὲ πᾶσι τούτοις τὸ κατὰ ψυχὴν χαῖρον a todos éstos (dolores) se oponía la alegría del alma Epicur.Fr.[52] 4, c. πρός y ac. πρὸς τὴν τούτων ἀσελγείαν Aeschin.3.257, abs. Men.Fr.451.12, λίαν ἀντιπαρατεταγμένοι de un auditorio hostil, Corn.Rh.p.360, de un amante que se resiste a Eros, Ach.Tat.2.5.2
•en v. act. mismo sent. (πόλις) βασιλεῦσιν ἀντιπαρατάσσουσα LXX l.c., cf. A.Mart.5.1.20, PSI l.c.
•disponer en contra c. ac. ἀντιπαρέτασσε δὲ στύλους ἑδραίους A.Mart.5.1.6.