< ἀντευεργέτης
Ἀντευεργετῶν >
ἀντευεργετικός
,
-ή, -όν
bien dispuesto a devolver favores
c. gen. de cosa
πλειόνων
Arist.
EN
1124
b
11
•
quizás
Corinth
.8(3).118.7 (I a.C./III d.C.), pero cf. εὐεργεσία.