ἀνταίρω
• Alolema(s): jón. ἀνταείρω Hdt.3.144
I en sent. hostil
1 levantar contra c. ac. χεῖρας, πόλεμον, etc. y dat. de pers.
οὔτε τίς σφι χεῖρας ἀνταείρεταιy nadie les hace frente Hdt.3.144,
Θασίους οὐδε χεῖρας ἀνταειραμένους κατεστρέψαντοHdt.6.44,
χεῖρας ἐμοὶ ἀνταειρόμενοιHdt.7.101,
οὐδ' ἔτι χεῖρας ἀντῆρεν Δαναῶν παισὶν ἐπερχομένοιςAP 7.139,
πόλεμον βασιλέϊ ἀνταειρόμενοιHdt.8.140α,
Ῥωμαίοις ... ἀντᾶραι πόλεμονPlb.15.7.8,
ἡμῖν ... ὅπλα ἀνταιρόμενοιTh.1.53
•c. ac. de igual tipo y prep. c. ac. de pers.
ἀντᾶραι ... πρὸς Ἔρωτα μάχηνAP 12.147 (Mel.),
μὴ ἀντάρῃ ἔθνος ἐπ' ἔθνος ῥομφαίανpara que no levante espada pueblo contra pueblo LXX Mi.4.3
•solo c. ac. oponer resistencia
χεῖρας ἀνταείρεσθαιHdt.7.212,
χεῖρας ἀνταιρομένουςTh.3.32
•abs.
οἱ ἔνδον οὐκέτ' ἀντῆρανD.C.47.34.6,
οἱ δ' Ἄστυρες ... οὐκέτ' ἀντῆραν ἀλλ' εὐθὺς ἐχειρώθησανD.C.54.5.3.
2 levantarse, rebelarse, oponerse c. dat. de pers.
Λακεδαιμονίοις ... ὑπὲρ τῶν Ἑλληνικῶν δικαίωνcontra los lacedemonios en defensa de los derechos helénicos D.2.24,
οὐδενὸς ἀνταιρομένου αὐτῷLuc.Herm.33,
οὐδὲ ἀντάρασθαι τῷ Δάμιδι δυνησόμενοςLuc.ITr.34
•c. πρός c. ac.
πρὸς ἥν (δύναμιν)D.6.5,
πρὸς οὕς (πολέμους)D.H.6.48, fig.
πρὸς τὴν ἀπορίανPlu.Pyrrh.15
•abs.
ὥστε μηδ' ἂν ἕνα αὐτοῖς οἷόν τ' εἶναι μηδ' ἀντᾶραιPl.Euthd.272a.
II de accidentes geográficos levantarse, elevarse frente a
τὰ τῆς Ἰνδικῆς ἄκρα τὰ μεσημβρινώτατα τοῖς κατὰ Μερόην ἀνταίρειν τόποιςStr.2.1.2,
τὰ νοτιώτατα τῆς Ἰνδικῆς ἀ. τοῖς κατὰ ΜερόηνStr.2.1.20, de los Alpes
πρὸς τὴν ΛιβύηνPlu.Aem.6, cf. Them.8.
III levantar en respuesta, a su vez
πυρσὸν ἆραι κελεύει, καὶ μένειν, ἕως ἂν ἀνταίρωσινPlb.10.44.10,
λαμπτῆρα ... ἀνταίρουσιν οἱ προφύλακεςAen.Tact.26.13,
ἀνταίρουσιν· ἀντιλέγουσιHsch.