ἀννίς, -ίδος, ἡ
• Morfología: [ac. beoc. ἄννιν IG 7.3380]


abuela, IG l.c. (Beocia), Hsch.
• Etimología: Palabra del vocabulario infantil ide., cf. lat. anna y anus, aaa. ano ‘abuelo’, aprus. ane, het. an-na-aš ‘madre’, ilir. ana, gr. ἀνώ.