ἀνεύφραντος, -ον
carente de alegría
ἀνεύφραντος μετὰ τούτους ... ὧδ' ἐτέθην ὑπὸ γῆνIMEG 45.7 (I a./d.C.), cf. Ptol.Tetr.3.14.11, Sch.A.Th.361, Sud.s.u. ἀηδής.
ἀνεύφραντος μετὰ τούτους ... ὧδ' ἐτέθην ὑπὸ γῆνIMEG 45.7 (I a./d.C.), cf. Ptol.Tetr.3.14.11, Sch.A.Th.361, Sud.s.u. ἀηδής.