ἀνδροφόνος, -ον
• Alolema(s): arc. ἀνδραφόνος Sol.Lg.3; dór. ἀνδρεφόνος Hdn.Gr.2.418
I
χεῖρεςIl.18.317,
φάρμακονOd.1.261,
μελίηHes.Sc.420, cf. Tyrt.1.52,
ἌρηςHes.Sc.98,
ἐν ὑσμίναις ... ἀνδροφόνοιςIGBulg.12.344.4 (Mesembria I a.C.), cf. Hdn.Gr.l.c.
2 asesino Sol.l.c.,
τὰς ἀνδροφόνους ... ἸλιάδαςE.Hec.1062,
ἀ. γενόμενοςPl.Euthphr.9a, cf. Phd.114a, Lg.916c, Lys.10.7, 13.82, D.20.158, 23.29, 46, 216, Arist.Mir.832a18,
ἡ ἐξαίτησις τῶν ἀ.IPr.121.26 (I a.C.), cf. OGI 218.99, Plu.2.1065f, LXX 2Ma.9.28, 1Ep.Ti.1.9, SB 12087B.4 (II d.C.), Theopomp.Hist.225, Plb.13.6.4, Luc.Asin.21, Pisc.14
•El Asesino tít. de una comedia de Filemón, Ath.663f
•de otra de Batón, Ath.163b.
3 asesino, malhechor como insulto
τοὺς ἀ. ἰχθυοπώλαςAth.228c, cf. Amphis 30.
II que mata al marido
γυναικῶν ἀνδροφόνωνPi.P.4.252.
III
ἀ. Κῶνοςun mojón en Atenas IG 22.2776A.51.