ἀνδραγάθημα, -ματος, τό
I
2 buena acción
οὔτε θαρρεῖν ἀναγκαῖον ἐπὶ τῷ πλήθει τῶν ἀνδραγαθημάτων οὔτ' ἀπογινώσκειν ἐπὶ τοῖς ἐπταισμένοιςNil.M.79.168A.
II virtud
διὰ τοῦτο καὶ ἄνθρωπος γέγονε Χριστός, ἐξ ἀ. τούτου τυχώνOrigenes Princ.2.6.4,
Παμβὼ εἶχε μὲν ἀνδραγαθήματα ... πλεῖσταPall.H.Laus.10.1.