ἀναπόλαυστος, -ον
1 que no puede ser disfrutado
(ἀπληστίαν) ἦς ἀναπόλαυστόν ἐστιν αὐτοῖσι τὸ τέλοςPlu.2.829d.
2 que no disfruta Phld.Mort.13.12, Hsch.,
ἡδονῶνHeph.Astr.1.1.38.
(ἀπληστίαν) ἦς ἀναπόλαυστόν ἐστιν αὐτοῖσι τὸ τέλοςPlu.2.829d.
ἡδονῶνHeph.Astr.1.1.38.