ἀναπολέω
• Alolema(s): poét. ἀμπ- Pi.N.7.104
1 repetir
ταὐτὰ δὲ τρὶς τετράκι τ' ἀμπολεῖνPi.l.c.,
δὶς ταὐτὰ βούλει καὶ τρὶς ἀναπολεῖν μ' ἔπη;S.Ph.1238, gram.
ἡ δὲ αὐτὸς ἐπ' ἀναπολούμενον πρόσωπον φέρεταιA.D.Pron.61.5, cf. 14.4, Synt.18.5, 27.6
2 recordar
ὅταν ... (ψυχή) αὖθις ταύτην (μνήμην) ἀναπολήσῃPl.Phlb.34b,
τὸ τοῦ προτέρου βίου καὶ τοῦ νῦνEpicur.Fr.[133] 4,
τοὺς ἐπί τινι λίαν ἀγανακτήσανταςM.Ant.12.27,
ταῦθ' <εἰκὸς> ἑκάστου τῶν πονηρῶν τὴν ψυχὴν ἀναπολεῖνPlu.2.556a,
τὰ πεπραγμέναArr.Epict.4.6.35
•
ὅτι ...Vett.Val.242.20
•abs. Amelius en Porph.Plot.17.33,
ἀναπολεῖ· μνημονεύειHsch.
•registrar, hacer constar
ἀπὸ τῆς ἐξ ἀρχῆς ἀναποληθείσης ἡμῖν οἰκειότητοςdesde que por primera vez quedó constancia de nuestra amistad I.AI 13.168,
τὰ ἐκεῖ θεάματαMeth.Symp.8.2.
3 volver a trabajar
ἀναπολεῖν δὲ λέγουσι τὸ τρὶς ἀροτριᾶν τὴν γῆνHsch.s.u. ὡραπολεῖν.