ἀναπετάννῡμι
• Alolema(s): poét. ἀμπ- E.IA 34; lesb. ὀμπ- Sapph.138
• Morfología: [fut. ind. -πετάσω Hymn.Is.148, -πετῶ Men.Th.Fr.7; aor. ind. -πέτασαν Il.1.148, imperat. -πέτασον Sapph.l.c., part. ἀμπετάσας E.IA 34; perf. med. -πέπταται X.Oec.9.4; cf. tb. ἀναπεταννύω, ἀναπετάω, ἀναπίτνημι]


I 1desplegar, extender ἱστία λευκά Il.12.122, βόστρυχον E.Hipp.202
•fig. expandir τὰν ἐπ' ὄσσοισ' ὀμπέτασον χάριν Sapph.l.c., φάος E.IA 34.

2 abrir de par en par τὰς πύλας Hdt.3.146, E.Ph.297, δόμον E.Alc.597, τὴν αὔλειον Plu.2.710c
•fig. ἀμπετάσω Τηθὺν γλαυκώλενον Hymn.Is.148
•en v. med. abrirse σανίδες Il.12.122, cf. Parm.B 1.18, τὰ ὄμματα X.Mem.2.1.22, cf. 1.4.6, Licymn.4.

II usos esp. del perf. med.-pas.

1 de lugares ser, estar abierto τόπον ... ἀναπεπταμένον Arist.Mete.363a16, cf. Plb.6.40.10, δίαιτα ἀναπεπταμένη régimen de vida al aire libre Plu.Per.34
•esp. del mar abierto ἐν πελάγεϊ ἀναπεπταμένῳ en mar abierto Hdt.8.60, cf. Sch.Arat.980M.

2 estar orientado, mirar πρὸς μεσημβρίαν X.Oec.9.4, πρὸς τὴν θάλατταν Plu.Fab.6, πρὸς τὸ φῶς Pl.R.514a.

3 fig. ser desvergonzado παρρησίᾳ ... ἀναπεπταμένῃ Pl.Phdr.240e, cf. Plu.2.139e, ὄμμα Zeno Stoic.1.58, ψυχή Luc.Nigr.4.