ἀναπαύω
• Alolema(s): poét. y jón. ἀμπ-
• Morfología: [fut. med. ἀναπαύσομαι E.Cyc.582; aor. ἀνεπαυσάμην, Plu.2.110e, ἀνεπαύθημεν LXX La.5.5; tard. pres. med. ἀναπάομαι IUrb.Rom.641, fut. ἀναπαήσομαι Apoc.14.13, aor. ἀναπάη IG 14.158]
I
ἔργων ἀνθρώπους ἀνέπαυσενIl.17.550,
ἐρώτωνS.Ai.1205,
πλάνουS.OC 1113, cf.
σφᾶς ἐκ τῆς προγεγενημένης κακοπαθείαςPlb.3.42.9, en v. pas.
ἀναπεπαυμένοι ... τῶν εἰσφορῶνaliviados de los tributos Isoc.8.20
•sólo c. ac. de pers. o de parte del cuerpo dar un descanso
σῶμαE.Hipp.1353,
τὰ μέρηArist.Pr.880b22,
στράτευμαX.Cyr.7.1.4,
δύναμινPlb.28.8.8,
κατὰ μέρος τοὺς ναύταςX.HG 6.2.29,
ὑμᾶςEu.Matt.11.28,
ἀνάπαυσον (με)Luc.Tyr.21
•aliviar
τοὺς λῃτουργοῦνταςD.42.25,
ψυχὴν ἀναπαύωdescanso mi alma en boca de un muerto IGBulg.12.464.4 (Apolonia II/III d.C.).
2 c. ac. de cosa poner término o fin
κάματόν θ' ἵππωνA.Fr.323.5,
βοήνS.Tr.1262,
τὸν λόγονHermog.Id.1.8 (p.263).
3 de un campo dejar en barbecho, PSI 400.10 (III a.C.), PTeb.105.4 (II a.C.).
4 colocar en posición yacente
εἴδωλονAel.VH 12.64
•dejar en el suelo
φασκώλιονAel.NA 7.29.
II intr. descansar, reposar
ἀναπαύοντες ἐν τῷ μέρειTh.4.11,
ἡσυχίαν εἶχε καὶ ἀνέπαυενX.HG 5.1.21
•pronunciar entre pausas
τὰ μεταξύSch.Er.Il.1.234.
III en v. med. c. part., gen., etc.
1 descansar, reposar c. part.
μεταβάλλον ἀναπαύεται (τὸ πῦρ)Heraclit.B 84a, c. gen. o prep. + gen.
κακῶνCratin.297,
ἐκ μακρᾶς ... ὁδοῦPl.Criti.106a,
ἀπ' ἄγρας ... κεκμακὼς ἀμπαύεταιTheoc.1.17
•abs. del ejército hacer un alto X.Cyr.2.4.3
•descansar, morir, c. gen.
τοῦ βίουHeraclit.All.68, c. ac.
ταύτης ... τὸν βίον ἀναπαυσαμένηςPOxy.1121.12 (III d.C.), abs.
ἀνεπαύσατο τὸν βίον ἐκλιπώνPlu.2.110e, cf. Hdn.1.4.7, SEG 26.791.6 (VI d.C.)
•abs. permanecer inactivo de una parte de la
βουλήPl.Lg.758d
•estarse quieto
σὺ δεῦρο καὶ ἀναπαύουLXX Da.12.13,
ἵνα ἀναπαύσωνται ἔτι χρόνον μικρόνApoc.6.11
•de un campo estar en barbecho Pi.N.6.11.
2 estar acostado, yacer
πῶς ἂν ... ἐν ... λειμῶνι κλιθεῖσ' ἀναπαυσαίμαν;E.Hipp.211,
ἀναπαύεσθαι ... δεῖ (τὸν πυρέττοντα)conviene que (el que tiene fiebre) guarde cama Arist.Pr.866a25,
ἐν τῇ ἀναπαύεται κοίτῃHdt.2.95, cf. 1.12, Lys.13.12
•en sent. sexual acostarse
ἅλις Γανυμήδην τόνδ' ἔχων ἀναπαύσομαιE.Cyc.582,
μετὰ τῆς ΓναθαίνηςMacho 286, cf. 328, Plu.Alex.2.
3 abs. de muertos en epitafios descansar, yacer
ἦ ὑπὸ σοί Χαρίδας ἀναπαύεται;Call.Epigr.13.1,
ἀμπαύεσθαι σὺν φιλίῃ ξυνῶς ἀλόχῳIG 10(2).571.5 (Tesalónica II/III d.C.),
Λούκιος ... ὧδε ἀναπάεταιIG 14.1717.
4 reposar, asentarse
τὸ τοῦ Θεοῦ Πνεῦμα ἐφ' ὑμᾶς ἀναπαύεται1Ep.Petr.4.14, cf. LXX Is.11.2, de sombras
ἀναπαυόμενα φαίνεταιal posarse son visibles Iambl.Comm.Math.8.