< ἀνάγχιπποι
ἀνάγχρεμψις· >
ἀναγχίστευτος
,
-ον
sin parientes
ἄτεκνος, ἄτυμβος, ἀναγχίστευτος ὀλ[ε]ῖται
GVI
819.11 (Frigia III a.C.).