ἀναβῐβρώσκω


1 morder μητρὸς ... γαστέρ' ἀναβρώσαντες Nic.Th.134.

2 en v. med. corroerse de úlceras αἷμα σημαῖνον ἀναβιβρώσκεσθαι τὸ ἕλκος Gal.8.392, cf. act. ἀναβρώσκων· κατεσθίων Hsch.