I 1poner algo en torno a c. ac. y dat. ἀμφὶ δέ οἱ κυνέην κεφαλῆφιν ἔθηκε Il.10.261, κἄνπερ λαβοῦσα κόσμον ἀμφιθῇ χροῖ E.Med.787, τύμβῳ δ' ἀμφέθηκα μυρσίνας E.El.512, δέρῃ ... χέρας E.Or.1042, στέφανον ... σοι E.Io 1433, τοῖς ἀδίκοισ' ἀμφιτίθησι πέδας Sol.3.33
•sólo c. ac. poner algo en torno, circundar ἀμφιτιθεῖ στεφάνους Xenoph.1.2, ζεύγλην δύσλοφον Thgn.848, εἵματα Theoc.23.39, κατὰ κόσμον ἀμφίθες pónmelos bien ref. a vestidos, Theoc.15.40, τὰ (πτερά) δ' ἕλκεος οὐλομένοιο ἀμφετίθει Q.S.9.363, στέφανον ... ἀμφὶ κάρα E.IA 1531
•en v. pas. (κυνέη) ἀμφιτεθεῖσα Il.10.271.

2 envolver algo con algo c. dos ac. y dat. instrum. μ' ἀμφιθεὶς κάρα πέπλοις E.Hec.432.

II en v. med. ceñirse ξίφος Od.21.431, στεφάνους epigr. en Ath.19b, (δέρμα λέοντος) ἀμφεθέμην Theoc.25.278, στέφανον ἐλευθερίας Plu.2.870f., (γυνή) χρυσόν Stob.4.28.19.