< ἀμφικάς·
ἀμφίκαυστις >
ἀμφικᾰτέργω
encerrar
,
rodear
ὅσων κακὸν ἦτορ ἔην ... πύρινος τροχὸς ἀμφικατέρξει αὐτούς
Orac.Sib
.2.295.