ἀμετάβολος, -ον
1 fil. gener. de abstr. inmutable
τό μὲν ἀμετάβολον ἀπὸ τᾶς τὸ ὅλον περιεχούσας ψυχᾶςla parte inmutable del alma que encierra al todo Philol.B 21,
πέμπτη οὐσία μηδενὶ τῶν τεσσάρων στοιχείων ἐπικοινωνοῦσα, ἀγέννητός τε καὶ ἄφθαρτος καὶ ἀ.Eudor.Acad. en Ach.Tat.Intr.Arat.2,
ἐν ἀμεταβόλῳ ἕξειClem.Al.Strom.6.7.60, tb. de decretos
ἐπὶ τῶν πατρίων ἐθῶν καὶ νόμων ὥσπερ διαγραμμάτων ἀμεταβόλωνen relación con las costumbres y leyes patrias como decretos inmutables Plu.Mar.42.
2 gram. inmutable de las líquidas, porque no cambian en el futuro
ἀμετάβολα τέσσαρα· λ̅, μ̅, ν̅, ρ̅ ἀμετάβολα δὲ λέγεται, ὅτι οὐ μεταβάλλει ἐν τοῖς μέλλουσι τῶν ῥημάτων οὐδὲ ἐν ταῖς κλίσεσι τῶν ὀνομάτωνD.T.632.7, cf. Sch.D.T.204.1, Theodos.Can.350.15
•de las vocales largas porque no se modifican en los tiempos con aumento
ἑπτὰ γὰρ ὄντων τῶν φωνηέντων τέσσαρα μέν εἰσιν ἀμετάβολα (op. μεταβολικά)Theodos.Can.45.14,
καὶ ἀμετάβολα μέν ἐστι τέσσαρα η̅, ω̅, ι̅, υ̅, διότι ἐν ταῖς κλίσεσι τῶν ῥημάτων ἀμετάβολα μένειSch.D.T.40.7
•de diptongos y falsos diptongos
(ὁ τοῦ αι καὶ ει φθόγγος) ἀπ' ἀρχῆς μέχρι τέλους ἀμετάβολός ἐστινS.E.M.1.117, cf. 118
•subst. τὰ ἀ. las líquidas Hdn.Gr.2.393,
passim, ex quibus liquidae quas ἀμεταβόλας (sic) siue ὑγράς Graeci uocantMar.Vict.p.32.
3 mús. ἀ. σύστημα sistema inmutable e.d. la combinación de los sistemas «perfecto menor» (τέλειον ἔλασσον) y «perfecto mayor» (τέλειον μεῖζον):
κατὰ τὸ καλούμενον ἀ. σύστημαEuc.Sect.Can.19, cf. Bacch.Harm.74, Aristid.Quint.14.24
•fig.
καὶ μὴ μίαν ἀεὶ κρᾶσιν ὥσπερ ἁρμονίαν ἀμετάβολον ... διαφυλάττειν ὁμολογήσετεreconoceréis que no conserva siempre un temperamento como una armonía inmutable Plu.2.437d.
4 ret. de versos homogéneos, cuyos versos no cambian,
poematum autem seu carminum species sunt tres: alia enim a Graecis κατὰ στίχον, alia συστηματικά, alia μικτά dicuntur, quae etiam ἀμετάβολα et μεταβολικάMar.Vict.p.56,
nam ἀμετάβολα dicta sunt quae sui generis qualitatem mensuramque semper obtinent, ut sunt Homeri carmina et ea quae κατὰ στίχον appellari diximusMar.Vict.p.57.