< ἀλησμόνητος
ἄληστος >
ἀλῄστευτος
,
-ον
no saqueado
,
no asaltado
γῆ
I.
AI
18.337, pred. de pers.
πῶς ἀ. παρέλθῃ;
Arr.
Epict
.4.1.93, cf. Ach.Tat.3.10.6.