I intr. salvarse, escapar, librarse ὣς ὁ τὸν οὐ δύνατο μάρψαι ποσίν, οὐδ' ὃς ἀλύξαι Il.22.201, μεμαῶτα καὶ ἐσσύμενόν περ ἀλύξαι Od.4.416, αὐτὸς δ' εἴ πέρ κεν ἀλύξῃς aunque tú mismo te salves, Od.11.113, μοῖρ' ἐστὶν ἀλύξαι Od.5.345, ὅθεν οὔ πως ἦεν ἀλύξαι de donde no había escapatoria, Od.22.460
•c. constr. prep. μή πως προτὶ ἄστυ ἀλύξῃ Il.10.348, ἄλυξεν ἐν ... Γερήνῳ se salvó en Gereno Hes.Fr.34, διὰ πρηῶνος Nonn.D.32.247
•c. gen. librarse de κακότητος Od.10.409 (ap. crít.), μόρου S.Ant.488, θράσους S.El.627, ἐκ πολέμοιο Q.S.14.399.

II tr.

1 esquivar, eludir, evitar a pers. τὸν μέν τ' ἤλυξε πόδεσσι φεύγων Il.11.476, ἑταίρους Od.12.335, Σκύλλην θ' ἣν οὔ πώ ποτ' ἀκήριοι ἄνδρες ἄλυξαν Od.23.328, οὔ νιν ἄλυξεν Pi.P.8.16
•esp. a la muerte y la desgracia en sus diversas formas κῆρας Il.15.287, Nic.Th.540, κῆρα μέλαιναν Od.22.363, 382, ὄλεθρον Od.3.297, 12.216, θάνατον καὶ κῆρας Il.21.565, Od.5.387, 17.547, 22.66, h.Cer.262, χρέος καὶ δεσμόν Od.8.353, κακὸν ἦμαρ Od.10.269, μόρον Phryn.Trag.6, ἀπάταν θεοῦ τίς ἀνὴρ ... ἀλύξει; A.Pers.94, ἀράς A.A.1615, τὰς ξενοκτόνους πάλας Lyc.124
•de desgracias, miedos ὅπαι πημονὰς ἀλύξω A.Pr.587, δείματα πατρός A.R.4.735
•en gener. οὐκ ἔστιν ἀλύξαι ἀνθρώποις, ὅ τι Μοῖρα κατὰ κλωστῆρος ἐπείγει Theoc.24.69
•de accidentes atmosféricos χειμερίην κατήλυσιν Simon.59P., θυέλλας A.R.4.585.

2 rondar οὐκ ἄρ' ἐγὼ μούνη μετὰ Λάτμιον ἄντρον ἀλύσκω A.R.4.53.