ἀλύπητος, -ον


I 1libre de penas, sin tristeza βίος S.Tr.168, αἰών 2Ep.Clem.19.4, cf. Theopomp.Hist.399.

2 no dañino, inofensivo c. dat. ἀ]λύ[π]ητ[ο]ι δό[μοις E.Fr.1.9 Bond.

II adv. -ως sin dolor, sin pena τὰ τῶν τετελευτηκότων σώματα ... ἀ. τοῖς ζῶσι ... κρύπτειν Pl.Lg.958e, Clem.Al.Strom.7.12.70.