< Ἀλήϊον πεδίον
Ἁλήιος >
ἀλήϊος
,
-ον
que no posee campos de cereales
οὔ κεν ἀλήϊος εἴη ἀνὴρ ... οὐδέ κεν ἀκτήμων ... χρυσοῖο
Il
.9.125, 267.