ἀλογιστία, -ας, ἡ
• Alolema(s): jón. -ίη
falta de juicio, falta de cálculo, insensatez, irracionalidad
ἀλογιστίη μὴ ξυγχωρέειν ταῖσι κατὰ τὸν βίον ἀνάγκαιςDemocr.B 289,
τοὺς ἰδίους πόνους ἀλογιστίη γεωργήσαςDemocr. en Hp.Ep.17 (p.374), unido a la borrachera
μέθη καὶ ἀ.Plb.5.15.3, cf. 21.26.16,
τὸ μεθύειν ο[ὐ] συμβαίν[ει] πα[ρ'] ἀλογιστίανPhld.Ir.93,
ἀνανήφων ἀπὸ τῆς ὑπ' ἐκείνοις ἀλογιστίαςOrigenes Cels.8.63
•en gener.
ἀ. ἐν τοῖς πάθεσινChrysipp.Stoic.3.129,
Φάλαρις ... ἐμπληθυνθεὶς ἀλογιστίαςLXX 3Ma.5.42
•incapacidad de juicio, desconcierto
θυμὸς καὶ ἀ.Plb.2.30.4,
ταῦτα δ' ἐστὶν ἀπειρία πραγμάτων, ἀ.Plu.2.466c.