< ἀλλοδίκης
ἀλλοδοξία >
ἀλλοδοξέω
tomar
,
confundir una cosa por otra
οὔτ' ἄρ' ἀμφότερα οὔτε τὸ ἕτερον δοξάζοντι ἐγχωρεῖ ἀλλοδοξεῖν
Pl.
Tht
.190d, cf. 189d.