ἀλητεία, -ας, ἡ
• Alolema(s): -είη Orph.A.103, dór. ἀλᾱτεία E.Hel.523
• Prosodia: [ᾰ-]
correría, vagar errante
δυσπλάνοις Ἥρας ἀλατείαις ὕποA.Pr.900,
ἀλατείᾳ βιότου ταλαίφρωνE.Hel.l.c., cf. 934,
ἐκλιπὼν θεοῦ δάπεδ' ἀλητείαν τε σήνE.Io 576,
με ἀλητείης τε καὶ ἐξ οἴστρου ἐσάωσε μήτηρOrph.A.103
•tb. en prosa
ἐπαύθη τῆς ἀλητείαςTz.ad Lyc.1232.