ἀκόντιον, -ου, τό
• Alolema(s): -ιν IPE 12.435 (Quersoneso Táurico, imper.)
I
κρανέϊνον ἀ.de Apolo h.Merc.460, cf. Acus.22.14, Arist.Rh.1393b17, Plu.2.174f, gener. para uso milit.
ἀκόντια δὲ καὶ δοράτια καὶ τὰ τοιαῦτα πάντα τοῖσι χρέωνται ἐς πόλεμον ἄνθρωποιHdt.1.34, cf. Aen.Tact.29.6.8,
μέχρι ... ἀκοντίου βολῆςTh.5.65, cf. X.HG 4.5.15,
ῥαβδία ἀκοντίωνID 104-28.B.b.17 (IV a.C.),
ἀκόντια ἐκ φοίνικοςStud.Pal.22.92.4 (III a.C.), tb. para la caza
θηρατικὰ ἀκόντιαPTeb.793.8.2 (II a.C.).
2 vara o fusta para azuzar a las caballerías DP 15.17.
II
2 agon. jabalina, certamen de jabalina, IG 12(6).183.9 (Samos II a.C.), IPE l.c.
III zool. cierta serpiente Fronto Ep.21.3, cf. ἀκοντίας.