< ἀκάμαλα·
Ἀκαμάντια >
ἀκάμανος·
ἡ κάμηλος· παρὰ τὸ μὴ κάμνειν· ἢ ἀκάματος, πολύμοχθον γὰρ τὸ ζῷον
EM
α
611,
Et.Gen
.
α
294.