ἀκάθεκτος, -ον
1 no dominable, incontrolable
μηδ' ἐς ἔρωτα γυναικὸς ἅπας ῥεύσῃς ἀκάθεκτονPs.Phoc.193,
ἐπιθυμίαιPh.2.423, Paus.2.8.2,
θράσοςPlu.Nic.8,
δρόμος ἀ. ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας ἐπὶ τὴν μάχην ἠνύετοHld.4.21.2.
2 adv. -ως de modo incontenible
λυττᾶνPh.2.48,
μαργαίνεινSch.Opp.H.1.38.