ἀθετητής, -οῦ, ὁ
que desecha, desprecia c. gen.
νόμουMeth.M.18.353B,
τῆς τοῦ κυρίου ... τελειότητοςEpiph.Const.Haer.69.13.2,
τῆς χάριτοςEphr.Syr.1.144C.
νόμουMeth.M.18.353B,
τῆς τοῦ κυρίου ... τελειότητοςEpiph.Const.Haer.69.13.2,
τῆς χάριτοςEphr.Syr.1.144C.