ἀερτάω


I perf. med.

1 estar colgado, pender ἀπὸ τριχὸς ἠέρτημαι AP 5.230 (Paul.Sil.).

2 alzarse δίδυμον κέρας ... ἠέρτηται de un toro, Opp.C.2.99.

II act. llevar, ofrendar c. dat. τὸν ἐκ πελάγους ἰχθυόεντα βόλον ... ἠέρτησε Παλαίμονι AP 6.223 (Antip.Sid.).