ἀερτάω
I perf. med.
1 estar colgado, pender
ἀπὸ τριχὸς ἠέρτημαιAP 5.230 (Paul.Sil.).
2 alzarse
δίδυμον κέρας ... ἠέρτηταιde un toro, Opp.C.2.99.
II act. llevar, ofrendar c. dat.
τὸν ἐκ πελάγους ἰχθυόεντα βόλον ... ἠέρτησε ΠαλαίμονιAP 6.223 (Antip.Sid.).