< ἀερόθεν
ἀεροκοπία >
ἀεροκέλαδος
,
-ον
• Prosodia:
[ᾱ-]
que silba en el aire
,
que resuena en el aire
ἀεροκέλαδοι πιτυοκάμπται
de los vientos
Trag.Adesp
.197d.