ἀδιάζευκτος, -ον


1 inseparable ἀρεταί Corn.ND 14, cf. Iambl.in Nic.15, 107, ἕνωσις Procl.in Prm.679.35.

2 indistinguible ἀδιάζευκτοι ἀλλήλων Phld.D.1.19.5.