ἀδείμαντος, -ον


1 que no tiene miedo, valiente σπέρμ' ἀδείμαντον de Heracles, Pi.N.10.17, ἀ. παῖς Pi.I.1.12, ἦλθ' ἀδειμάντῳ ποδί E.Rh.696, cf. Nonn.D.22.35, φωνή Nonn.Par.Eu.Io.5.12
de cosas οἰκία Luc.Philops.31.

2 adv. -ως valerosamente A.Ch.771, Pamph.Mon.Soter.37.