ἀδείμαντος, -ον
1 que no tiene miedo, valiente
σπέρμ' ἀδείμαντονde Heracles, Pi.N.10.17,
ἀ. παῖςPi.I.1.12,
ἦλθ' ἀδειμάντῳ ποδίE.Rh.696, cf. Nonn.D.22.35,
φωνήNonn.Par.Eu.Io.5.12
•de cosas
οἰκίαLuc.Philops.31.
2 adv. -ως valerosamente A.Ch.771, Pamph.Mon.Soter.37.