< ἀδελφιδής
ἀδελφίδισσα >
ἀδελφίδιον
,
-ου, τό
• Prosodia:
[ᾰδελφῐ-]
1
hermanito
fig. como apelativo cariñoso, Ar.
Ra
.60,
PLaur
.106.1 (III d.C.).
2
hermanita
, Mitteis
Chr
.319.41 (VI d.C.).