< ἀδεισιδαίμων
†ἄδειτον· >
ἀδεισίθεος
,
-ον
• Prosodia:
[-ῐ-]
impío
,
que no teme a los dioses
ἄνδρες
Procl.
H
.3.12,
λογισμοί
Orác. en Iul.
Ep
.88.451a.